Τα Μαθηματικά.
Τα Μαθηματικά συχνά ορίζονται ως η επιστήμη των αριθμών, των σχημάτων, των ποσοτήτων, των δομών και των μεταβολών στο χώρο και το χρόνο.
Η λέξη προέρχεται από τον (αρχαίο) πληθυντικό τού ουδετέρου τού επιθέτου μαθηματικός < μαθημα < μανθάνω, μαθαίνω, αποκτώ γνώσεις, γνώση, παιδεία, πείρα, εμπειρία.
Ιστορία των μαθηματικών
Οι κυριότεροι κλάδοι των μαθηματικών προέκυψαν από τις ανάγκες εμπορικών υπολογισμών, μέτρησης του εδάφους και πρόβλεψης αστρονομικών γεγονότων και ξεκίνησαν με την πρακτική αριθμητική, δηλαδή με τους φυσικούς αριθμούς και τις τέσσερις βασικές αριθμητικές πράξεις, καθώς και με την επίλυση απλών γραμμικών εξισώσεων.
Η ανάγκη του ανθρώπου να περιγράψει τον κόσμο γύρω του με ποσοτικές μεθόδους και σχήματα ξεκινάει από πολύ παλιά. Παλαιοντολόγοι έχουν ανακαλύψει σε σπήλαιο της Νοτίου Αφρικής χαραγμένα γεωμετρικά σύμβολα τα οποία χρονολογούνται από το 70.000 π.Χ. Ακόμη προϊστορικά ευρήματα στην Αφρική και στη Γαλλία τα οποία χρονολογούνται μεταξύ του 35.000-20.000 π.Χ. δείχνουν τις πρώτες προσπάθειες του ανθρώπου να μετρήσει και να καταγράψει τον χρόνο.
Οι αρχαιότερες αναφορές στα μαθηματικά που είναι γνωστές στον σύγχρονο κόσμο προέρχονται από τον πολιτισμό της Μεσοποταμίας -Βαβυλώνιοι (1800-500 π.Χ.), από τους Αιγύπτιους (2000-1300 π.Χ.), από τους Ινδούς (900 π.χ.-200 μ.Χ.) και των Ελλήνων μαθηματικών (550 π.Χ.-300 μ.Χ.) που ήταν αυτοί που έθεσαν για πρώτη φορά κανόνες και μεθόδους που ήταν απαραίτητοι για την περαιτέρω ανάπτυξη της μαθηματικής επιστήμης από τους Άραβες, τους Κινέζους, τους Ινδούς και εν συνεχεία το δυτικό πολιτισμό.